Van harte gecondoleerd met het overlijden van jullie bijzondere moeder en oma. Als bijna buren van jullie ouders hebben we regelmatig met hen geborreld of gegeten, meestal ook in het gezelschap van de bewoners van het tussenliggende huis.
We bewaren bijzonder goede herinneringen aan deze avonden, waarin de verhalen even rijkelijk vloeiden als wijn en spijs. Ik heb het generatie-overbruggende contact zeer gewaardeerd: we hadden als veertigers/zestigers/tachtigers een top-avond met elkaar, waarbij de leeftijd wegviel. Met Wybo deelde ik de interesse voor het recht, met Wea het plezier om op latere leeftijd te gaan studeren. Ik heb jullie moeder altijd inspirerend gevonden, omdat ze zo schijnbaar moeiteloos ruimte innam: ze liet zich kennen, deelde haar gedachten en meningen. Wanneer ik me als introvert persoon in situaties begeef waarin meer extraversie handig is, dan denk ik aan Wea en voel ik me powered’. Ook haar vrijzinnigheid was prikkelend. Mopperde ik over wildplassers in het park, zei Wea vergevingsgezind: ach nou ja, iedereen moet toch wel eens plassen.
Ze was zo levendig dat het moeilijk voorstelbaar is dat ze nu dood is. Veel sterkte met het wennen aan die lege plek.
Lieve familie, op uitnodiging van Wea op 20 oktober jl. nog feestelijk gelunched in het Wilhelminapark restaurant, in stijl met bubbels en oesters. En zo zijn er meer herinneringen van heerlijke maaltijden met en bij levensgenieter Wea. Een mooie leeftijd heeft zij bereikt. Zij omarmde mij als vriendin van gezamenlijke vriendin Barbara. Ik zal haar missen, deze markante persoonlijkheid.
Hanny
Geachte familie van Wea.
Het bericht dat Wea overleden is kwam onverwacht en raakte ons behoorlijk. Met Probus uitjes was Wea er vaak bij en genoten we van haar fijne en duidelijke aanwezigheid.
We hopen dat jullie in jullie verdriet troost vinden bij elkaar en vooral mooie herinneringen delen.
Bert Veen en Gerda van Rooijen.
Lieve Familie, hoewel we wel wisten dat Wea de gezegende leeftijd van 89 had bereikt en dus, zoals men vroeger placht te zeggen “een mens van de dag was”, zijn we toch enorm geschrokken, toen het bericht van haar overlijden ons via Trudy bereikte. We hadden Wea op maandag 11 of dinsdag 12 december willen bezoeken. Dat mocht niet meer zo zijn. Sinds ons vertrek naar Kampen, zagen we elkaar niet vaak meer. Jammer, want Wea was een van onze oudste vriendinnen; zij was een hartelijke en trouwe vriendin, altijd geïnteresseerd, niet alleen in de literatuur, maar zeker ook in de mensen om haar heen. Het was fijn dat ze na het overlijden van jullie vader een rustige plek in Bilthoven had gevonden waar ze – sociaal als ze was – ook spoedig weer aansluiting vond en aardige mensen leerde kennen. Voor ons beiden zal jullie Moeder een onvergetelijke vriendin blijven. Wij condoleren jullie met het verlies van een fantastische moeder en wensen jullie sterkte toe voor een leven zonder haar.
P.S. Gisteren moest ons oude hondje aan een tumor geopereerd worden. De dierenarts raadde ons aan, twee dagen thuis te blijven en goed op haar te passen. Daardoor konden we tot onze grote spijt de herdenking en begrafenis niet bijwonen. Erg jammer, maar in gedachten zijn we bij jullie. Andries en Jattie
Ik ken Wea via de Breitnerlaan en de fysio op woensdag waar wij beide aan meededen. Goede herinnering aan haar overheerlijke kerstkoekjes elk jaar wat ze meebracht voor de fysiogroep. Helaas kan ik vandaag door fysiek ongemak niet aanwezig zijn maar ik zal de dienst online terugkijken.
Lieve Wea,
Wat zullen we je missen – jou, onze lieve, geestige en ondanks alle tegenslagen, zo moedige, gastvrije, vrolijke vriendin. We kennen elkaar bijna vijftig jaar en hebben met jou en Wybo in die tijd zoveel lief en leed gedeeld: sinds het college over Peter Handke in 1974 op het Duits Instituut aan de Universiteit Utrecht – waar onze vriendschap begonnen is – tot op de dag van vandaag. En wij voelen jouw aanwezigheid nog steeds…
Herinneringen zijn er te over: de steeds zo hartelijke en royale ontvangsten, de zomeravonden op het terras aan de Breitnerlaan – met zicht op de Kromme Rijn; Huize Heere is voor ons verbonden met goede en boeiende gesprekken over muziek, literatuur, religie en politiek : ernst en luim, gezonde humor en gezelligheid zijn kenmerkende begrippen die deze plek voor ons markeerden -, steeds reden we daarna met een voldaan gevoel naar huis. Dezelfde hartelijke sfeer heerste ook in Huize ‘Het Oosten’ in Bilthoven…
Voor Trudy was Wea meer dan een goede vriendin. Ze hadden zoveel gemeenschappelijks dat zij voor haar welhaast een dierbare oudere zus leek; zozeer voelde zij zich met haar verbonden…
De vele herinneringen aan jou, lieve Wea, blijven en wij zullen die koesteren.
Lieve Paul, Katrien, Reinier, mogen de herinneringen aan jullie dierbare en zo bijzondere moeder voor jullie en jullie gezinnen tot steun zijn.
Hartelijke groet, Trudy en Karl
Lieve Katrien en familie,
Misschien gek om zo te beginnen. Maar als ik aan je moeder denk dan komt als eerste haar kookkunst naar boven. Ik heb bij jullie dingen gegeten die ik thuis nooit kreeg. En ook haar betrokkenheid bij onze atletiekinspanningen en haar rechtvaardigheidsgevoel.
Sterkte en koester de mooie en vele herinneringen aan en met haar.
Liefs Monique
Jammer genoeg kan ik morgen niet aanwezig zijn bij het afscheid van Wea. Wij waren collega’s op de Rubenslaan en ook na pensionering zagen wij elkaar bij de ‘Rubensclub’, een soort reunieclub. De laatste keer was al weer een jaar terug. Wea had een zeer brede belangstelling in allerlei zaken en vooral ook mensen.
Ik wens jullie, kinderen en kleinkinderen, veel sterkte de komende tijd.
Hennie Edelenbosch
Gecondoleerd met het overlijden van jullie (schoon)moeder/oma Wea
Heel veel sterkte de komende tijd
Wij denken aan haar als een warme, betrokken en liefdevolle vrouw met wie we menigmaal samen het glas mochten heffen in een goed gesprek samen met haar man Wibo.
Al 17 jaar was ik een medecursiste van de Alliance Française. Daar ontstond een leuke band met Wea en kwam ik af en toe bij Wea en Wibo thuis. Ze was altijd enorm gastvrij. Toen ze het nog kon, bakte ze heerlijke koekjes met kerst of verzorgde de borrel bij de laatste literatuurcursus van het jaar. De laatste tijd haalde ik haar af en toe op voor de cursus en mocht dat alleen doen als ik dan ook kwam eten bij Huize het Oosten. Ik bewaar heel fijne herinneringen aan een mooi mens!
Veel sterkte de komende tijd voor jullie, haar kinderen en kleinkinderen.
Helaas gaat het mij en mijn moeder niet lukken om dinsdag te komen. Mijn moeder is net terug uit het ziekenhuis.
Ik wil wel via deze weg condoleren met het verlies van jullie moeder.
Ik als kind vele herinneringen aan Wea. Ik heb voor mijn gevoel een groot deel van mijn jongste jeugd samen met Katrien doorgebracht en was bij jullie kind aan huis. Er gebeurde altijd wel, het was soms wat chaotisch en altijd alles op het laatste moment, maar het kwam altijd uit goed hart met en ik voelde me altijd welkom. Toen ik verhuisde en veel heimwee had was ik elk weekend hoe druk het ook was welkom bij jullie . Dit heb ik altijd erg gewaardeerd en het maakte de verhuizing voor mij iets makkelijker.
Maak er met elkaar een mooi afscheid van!
Liefs Margreet
Beste kinderen en kleinkinderen van Wea,
Gecondoleerd met het overlijden van jullie moeder en grootmoeder. Ruim 30 jaar geleden heb ik Wea leren kennen bij de literatuurclub van de Alliance Française Utrecht. Ik zal Wea herinneren als een enthousiaste en betrokken vrouw met een brede maatschappelijke belangstelling. Ik hoop dat zij ook zo in jullie herinnering blijft voortleven!
Ik wens jullie veel sterkte.
Annelies Bodifée
Goede herinneringen aan haar. Heeft dit jaar nog een brief met oud Duits voor ons vertaald. Hebben haar daarna bezocht in Bilthoven met een zeer gezellig samenzijn.
Een mooi overlijden, maar wel plotseling. Had haar graag nog eens bezocht.
Allen sterkte en kracht om zonder Wea verder te gaan.
Fam. Hans Hofsté
Beste kinderen van Wea en Wybo,
Het was een hele grote schok te horen over het onverwachte overlijden van jullie moeder Wea. Op 10 december was Wea nog aanwezig op mijn 80e verjaardagsfeest, alles ging goed en zij heeft zich kostelijk geamuseerd. Wea en Wybo kende ik al heel lang via de Alliance Française waarvoor wij allebei gewerkt hebben en ik heb daar hele goede herinneringen aan. Ook de vele reizen naar Frankrijk waaraan we hebben deelgenomen. Sinds een paar maanden, na 20 jaar in Friesland gewoond te hebben, had ik regelmatig contact met Wea en genoten we samen van enkele evenementen in Huize ‘t Oosten waar zij het het gelukkig naar haar zin had. Op mijn feest is er een leuke foto genomen van Wea en van mij. Dat was mogelijk omdat Wea een beetje vroeg was, afhankelijk van de taxi. Er zullen nog wel meer foto’s zijn waar zij op staat en die kan ik eventueel doorsturen. Natuurlijk kan je zeggen dat ze een mooie leeftijd bereikt heeft, rustig is ingeslapen in haar bed, maar ze had nog zoveel plannen. Inderdaad altijd blij en positief. Ik zal haar ontzettend missen, maar nooit vergeten. Leef mee met jullie verdriet. Henriëtte Porsius
Beste Reinier, Katrien en Paul,
Ik ben Marion en heb Wea leren kennen op de Spanje/Zuidamerika reizen als een warme, bijzondere en zoals jullie zelf zeggen expressieve vrouw. Een mens naar m’n hart!! Met enige regelmaat zocht ik haar en Wybo op, samen met Trudy Tax, eerst in Utrecht en later in Bilthoven, waar ik zelf geboren en getogen ben. Het waren altijd fijne bezoekjes en Wea, evenals wij, genoten daar van.
Helaas kan ik a.s. dinsdag niet bij haar afscheid zijn, ben dan in het buitenland, maar Trudy en ik gaan op een later tijdstip naar hun graf. Ik ga ze heel erg missen en wens jullie sterkte bij het afscheid.
Lieve groet,
Marion.
Onderstaande tekst heb ik, als voorzitter van de Adelbertvereniging Utrecht e.o., op 15 december naar de leden gestuurd:
Helaas heb ik een triest bericht voor u. Afgelopen dinsdag, 12 december is Wea Heere niet uit haar slaap ontwaakt. Wea was 89 jaar. In de bijlage is de overlijdenskaart gevoegd.
Zoals u weet was Wea de vrouw van Wybo, een erudiete, markante man die jarenlang als voorzitter een eigen stempel op de Adelbertvereniging gedrukt heeft. Wea was ook een sterke vrouw en had een geheel eigen mening en inbreng. Geboren en getogen in Oostenrijk, was ze helemaal ingeburgerd in Nederland, al hield ze met liefde aan bepaalde Oostenrijkse tradities vast, zoals het bakken van speciale koekjes met kerst. Jarenlang hebben Wea en Wybo in de Breitnerlaan in Utrecht gewoond. Drie jaar geleden zijn ze samen naar Huize het Oosten in Bilthoven verhuisd waar ze het, na een korte gewenningsperiode, goed naar hun zin hadden. Wea was positief ingesteld. De tekst op
de kaart ‘Blijf lachen ook al is het om te huilen.’ was inderdaad een van haar uitspraken. Bij Wea overheerste dankbaarheid voor wat zij de laatste jaren nog wél kon. Zij heeft op 14 november jl. nog genoten van de maaltijd voorafgaand aan de lezing en had met Louis Akkermans al een afspraak gemaakt om op 13 december opgehaald te worden om naar de Adelbertlezing over kerststallen te komen. Het mocht niet zo zijn. Wij zullen haar missen. Dat zij ruste in vrede.
Via de onderstaande link kunt u de herdenking van Wea Heere-Neugebauer terugkijken:
https://youtu.be/Nb3lZ0pzZaI
Lieve familie van Wea,
Van harte gecondoleerd met het overlijden van jullie bijzondere moeder en oma. Als bijna buren van jullie ouders hebben we regelmatig met hen geborreld of gegeten, meestal ook in het gezelschap van de bewoners van het tussenliggende huis.
We bewaren bijzonder goede herinneringen aan deze avonden, waarin de verhalen even rijkelijk vloeiden als wijn en spijs. Ik heb het generatie-overbruggende contact zeer gewaardeerd: we hadden als veertigers/zestigers/tachtigers een top-avond met elkaar, waarbij de leeftijd wegviel. Met Wybo deelde ik de interesse voor het recht, met Wea het plezier om op latere leeftijd te gaan studeren. Ik heb jullie moeder altijd inspirerend gevonden, omdat ze zo schijnbaar moeiteloos ruimte innam: ze liet zich kennen, deelde haar gedachten en meningen. Wanneer ik me als introvert persoon in situaties begeef waarin meer extraversie handig is, dan denk ik aan Wea en voel ik me powered’. Ook haar vrijzinnigheid was prikkelend. Mopperde ik over wildplassers in het park, zei Wea vergevingsgezind: ach nou ja, iedereen moet toch wel eens plassen.
Ze was zo levendig dat het moeilijk voorstelbaar is dat ze nu dood is. Veel sterkte met het wennen aan die lege plek.
Lieve familie, op uitnodiging van Wea op 20 oktober jl. nog feestelijk gelunched in het Wilhelminapark restaurant, in stijl met bubbels en oesters. En zo zijn er meer herinneringen van heerlijke maaltijden met en bij levensgenieter Wea. Een mooie leeftijd heeft zij bereikt. Zij omarmde mij als vriendin van gezamenlijke vriendin Barbara. Ik zal haar missen, deze markante persoonlijkheid.
Hanny
Geachte familie van Wea.
Het bericht dat Wea overleden is kwam onverwacht en raakte ons behoorlijk. Met Probus uitjes was Wea er vaak bij en genoten we van haar fijne en duidelijke aanwezigheid.
We hopen dat jullie in jullie verdriet troost vinden bij elkaar en vooral mooie herinneringen delen.
Bert Veen en Gerda van Rooijen.
Lieve Familie, hoewel we wel wisten dat Wea de gezegende leeftijd van 89 had bereikt en dus, zoals men vroeger placht te zeggen “een mens van de dag was”, zijn we toch enorm geschrokken, toen het bericht van haar overlijden ons via Trudy bereikte. We hadden Wea op maandag 11 of dinsdag 12 december willen bezoeken. Dat mocht niet meer zo zijn. Sinds ons vertrek naar Kampen, zagen we elkaar niet vaak meer. Jammer, want Wea was een van onze oudste vriendinnen; zij was een hartelijke en trouwe vriendin, altijd geïnteresseerd, niet alleen in de literatuur, maar zeker ook in de mensen om haar heen. Het was fijn dat ze na het overlijden van jullie vader een rustige plek in Bilthoven had gevonden waar ze – sociaal als ze was – ook spoedig weer aansluiting vond en aardige mensen leerde kennen. Voor ons beiden zal jullie Moeder een onvergetelijke vriendin blijven. Wij condoleren jullie met het verlies van een fantastische moeder en wensen jullie sterkte toe voor een leven zonder haar.
P.S. Gisteren moest ons oude hondje aan een tumor geopereerd worden. De dierenarts raadde ons aan, twee dagen thuis te blijven en goed op haar te passen. Daardoor konden we tot onze grote spijt de herdenking en begrafenis niet bijwonen. Erg jammer, maar in gedachten zijn we bij jullie. Andries en Jattie
Ik ken Wea via de Breitnerlaan en de fysio op woensdag waar wij beide aan meededen. Goede herinnering aan haar overheerlijke kerstkoekjes elk jaar wat ze meebracht voor de fysiogroep. Helaas kan ik vandaag door fysiek ongemak niet aanwezig zijn maar ik zal de dienst online terugkijken.
Lieve Wea,
Wat zullen we je missen – jou, onze lieve, geestige en ondanks alle tegenslagen, zo moedige, gastvrije, vrolijke vriendin. We kennen elkaar bijna vijftig jaar en hebben met jou en Wybo in die tijd zoveel lief en leed gedeeld: sinds het college over Peter Handke in 1974 op het Duits Instituut aan de Universiteit Utrecht – waar onze vriendschap begonnen is – tot op de dag van vandaag. En wij voelen jouw aanwezigheid nog steeds…
Herinneringen zijn er te over: de steeds zo hartelijke en royale ontvangsten, de zomeravonden op het terras aan de Breitnerlaan – met zicht op de Kromme Rijn; Huize Heere is voor ons verbonden met goede en boeiende gesprekken over muziek, literatuur, religie en politiek : ernst en luim, gezonde humor en gezelligheid zijn kenmerkende begrippen die deze plek voor ons markeerden -, steeds reden we daarna met een voldaan gevoel naar huis. Dezelfde hartelijke sfeer heerste ook in Huize ‘Het Oosten’ in Bilthoven…
Voor Trudy was Wea meer dan een goede vriendin. Ze hadden zoveel gemeenschappelijks dat zij voor haar welhaast een dierbare oudere zus leek; zozeer voelde zij zich met haar verbonden…
De vele herinneringen aan jou, lieve Wea, blijven en wij zullen die koesteren.
Lieve Paul, Katrien, Reinier, mogen de herinneringen aan jullie dierbare en zo bijzondere moeder voor jullie en jullie gezinnen tot steun zijn.
Hartelijke groet, Trudy en Karl
Lieve Katrien en familie,
Misschien gek om zo te beginnen. Maar als ik aan je moeder denk dan komt als eerste haar kookkunst naar boven. Ik heb bij jullie dingen gegeten die ik thuis nooit kreeg. En ook haar betrokkenheid bij onze atletiekinspanningen en haar rechtvaardigheidsgevoel.
Sterkte en koester de mooie en vele herinneringen aan en met haar.
Liefs Monique
Jammer genoeg kan ik morgen niet aanwezig zijn bij het afscheid van Wea. Wij waren collega’s op de Rubenslaan en ook na pensionering zagen wij elkaar bij de ‘Rubensclub’, een soort reunieclub. De laatste keer was al weer een jaar terug. Wea had een zeer brede belangstelling in allerlei zaken en vooral ook mensen.
Ik wens jullie, kinderen en kleinkinderen, veel sterkte de komende tijd.
Hennie Edelenbosch
Gecondoleerd met het overlijden van jullie (schoon)moeder/oma Wea
Heel veel sterkte de komende tijd
Wij denken aan haar als een warme, betrokken en liefdevolle vrouw met wie we menigmaal samen het glas mochten heffen in een goed gesprek samen met haar man Wibo.
Al 17 jaar was ik een medecursiste van de Alliance Française. Daar ontstond een leuke band met Wea en kwam ik af en toe bij Wea en Wibo thuis. Ze was altijd enorm gastvrij. Toen ze het nog kon, bakte ze heerlijke koekjes met kerst of verzorgde de borrel bij de laatste literatuurcursus van het jaar. De laatste tijd haalde ik haar af en toe op voor de cursus en mocht dat alleen doen als ik dan ook kwam eten bij Huize het Oosten. Ik bewaar heel fijne herinneringen aan een mooi mens!
Veel sterkte de komende tijd voor jullie, haar kinderen en kleinkinderen.
Helaas gaat het mij en mijn moeder niet lukken om dinsdag te komen. Mijn moeder is net terug uit het ziekenhuis.
Ik wil wel via deze weg condoleren met het verlies van jullie moeder.
Ik als kind vele herinneringen aan Wea. Ik heb voor mijn gevoel een groot deel van mijn jongste jeugd samen met Katrien doorgebracht en was bij jullie kind aan huis. Er gebeurde altijd wel, het was soms wat chaotisch en altijd alles op het laatste moment, maar het kwam altijd uit goed hart met en ik voelde me altijd welkom. Toen ik verhuisde en veel heimwee had was ik elk weekend hoe druk het ook was welkom bij jullie . Dit heb ik altijd erg gewaardeerd en het maakte de verhuizing voor mij iets makkelijker.
Maak er met elkaar een mooi afscheid van!
Liefs Margreet
Beste kinderen en kleinkinderen van Wea,
Gecondoleerd met het overlijden van jullie moeder en grootmoeder. Ruim 30 jaar geleden heb ik Wea leren kennen bij de literatuurclub van de Alliance Française Utrecht. Ik zal Wea herinneren als een enthousiaste en betrokken vrouw met een brede maatschappelijke belangstelling. Ik hoop dat zij ook zo in jullie herinnering blijft voortleven!
Ik wens jullie veel sterkte.
Annelies Bodifée
Goede herinneringen aan haar. Heeft dit jaar nog een brief met oud Duits voor ons vertaald. Hebben haar daarna bezocht in Bilthoven met een zeer gezellig samenzijn.
Een mooi overlijden, maar wel plotseling. Had haar graag nog eens bezocht.
Allen sterkte en kracht om zonder Wea verder te gaan.
Fam. Hans Hofsté
Beste kinderen van Wea en Wybo,
Het was een hele grote schok te horen over het onverwachte overlijden van jullie moeder Wea. Op 10 december was Wea nog aanwezig op mijn 80e verjaardagsfeest, alles ging goed en zij heeft zich kostelijk geamuseerd. Wea en Wybo kende ik al heel lang via de Alliance Française waarvoor wij allebei gewerkt hebben en ik heb daar hele goede herinneringen aan. Ook de vele reizen naar Frankrijk waaraan we hebben deelgenomen. Sinds een paar maanden, na 20 jaar in Friesland gewoond te hebben, had ik regelmatig contact met Wea en genoten we samen van enkele evenementen in Huize ‘t Oosten waar zij het het gelukkig naar haar zin had. Op mijn feest is er een leuke foto genomen van Wea en van mij. Dat was mogelijk omdat Wea een beetje vroeg was, afhankelijk van de taxi. Er zullen nog wel meer foto’s zijn waar zij op staat en die kan ik eventueel doorsturen. Natuurlijk kan je zeggen dat ze een mooie leeftijd bereikt heeft, rustig is ingeslapen in haar bed, maar ze had nog zoveel plannen. Inderdaad altijd blij en positief. Ik zal haar ontzettend missen, maar nooit vergeten. Leef mee met jullie verdriet. Henriëtte Porsius
Beste Reinier, Katrien en Paul,
Ik ben Marion en heb Wea leren kennen op de Spanje/Zuidamerika reizen als een warme, bijzondere en zoals jullie zelf zeggen expressieve vrouw. Een mens naar m’n hart!! Met enige regelmaat zocht ik haar en Wybo op, samen met Trudy Tax, eerst in Utrecht en later in Bilthoven, waar ik zelf geboren en getogen ben. Het waren altijd fijne bezoekjes en Wea, evenals wij, genoten daar van.
Helaas kan ik a.s. dinsdag niet bij haar afscheid zijn, ben dan in het buitenland, maar Trudy en ik gaan op een later tijdstip naar hun graf. Ik ga ze heel erg missen en wens jullie sterkte bij het afscheid.
Lieve groet,
Marion.
Onderstaande tekst heb ik, als voorzitter van de Adelbertvereniging Utrecht e.o., op 15 december naar de leden gestuurd:
Helaas heb ik een triest bericht voor u. Afgelopen dinsdag, 12 december is Wea Heere niet uit haar slaap ontwaakt. Wea was 89 jaar. In de bijlage is de overlijdenskaart gevoegd.
Zoals u weet was Wea de vrouw van Wybo, een erudiete, markante man die jarenlang als voorzitter een eigen stempel op de Adelbertvereniging gedrukt heeft. Wea was ook een sterke vrouw en had een geheel eigen mening en inbreng. Geboren en getogen in Oostenrijk, was ze helemaal ingeburgerd in Nederland, al hield ze met liefde aan bepaalde Oostenrijkse tradities vast, zoals het bakken van speciale koekjes met kerst. Jarenlang hebben Wea en Wybo in de Breitnerlaan in Utrecht gewoond. Drie jaar geleden zijn ze samen naar Huize het Oosten in Bilthoven verhuisd waar ze het, na een korte gewenningsperiode, goed naar hun zin hadden. Wea was positief ingesteld. De tekst op
de kaart ‘Blijf lachen ook al is het om te huilen.’ was inderdaad een van haar uitspraken. Bij Wea overheerste dankbaarheid voor wat zij de laatste jaren nog wél kon. Zij heeft op 14 november jl. nog genoten van de maaltijd voorafgaand aan de lezing en had met Louis Akkermans al een afspraak gemaakt om op 13 december opgehaald te worden om naar de Adelbertlezing over kerststallen te komen. Het mocht niet zo zijn. Wij zullen haar missen. Dat zij ruste in vrede.