Hierbij willen Jeroen en ik onze condoleances overbrengen naar jullie.
Zo snel na Anton is nu ook die lieve, altijd geïnteresseerde Jozé overleden. Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit zware verlies en hoop dat jullie met elkaar de kracht vinden om dit te dragen en de mooie herinneringen aan haar te koesteren.
Heel veel liefs Jeroen en Liesbeth
Lieve Eva, Kim en dierbaren van José, gecondoleerd met het verlies van José. Ik heb José leren kennen als een sterke en bijzondere vrouw en wens jullie alle kracht toe die jullie nodig hebben in deze moeilijke periode.
Margot Mulders
Lieve Jozé,
Wat een ontzettend verdrietig om te lezen dat je op 21 juni jl. bent overleden. We zagen elkaar niet heel vaak, maar als we elkaar tegen kwamen, was het altijd goed, en gezellig. Jij was altijd in voor een praatje, en we deelden een aantal onderwerpen, zoals onze ouder wordende gewrichten. Ook onze gesprekjes op de tennisbaan waren altijd fijn. Je had altijd wat te vertellen, je was een actief en vrolijk mens, en met jou kon je altijd lachen!
We zijn ongeveer even oud, en het is onvoorstelbaar dat je er niet meer bent. Net als Anton overigens, die ook nog maar kort geleden overleden is.
Jozé, je was een schat!
Ik wens jouw “meiden” en hun gezinnen heel veel sterkte met dit grote verlies van hun moeder, en nog maar kort geleden van hun vader. Ik hoop dat ze troost hebben aan alle mooie herinneringen aan jou en Anton.
Angenita Heusinkveld
Lieve Eva en Kim,
Toen ik eind 17 jaar was en naar naar Nederland kwam van Curacao, kreeg ik de familie Hazendonk als pleegouders, Ad, Corry en José waren hun kinderen en werden uiteindelijk mijn lieve familie. Dit was ongeveer in de jaren 1960. Ik werd volledig opgenomen in het gezin.
Het was gezellig, warm en José was de jongste, zei liet mij de hele boerderij zien, Op Curacao kende ik dit niet het boeren leven, ik was vooral bang voor koeien. José stelde mij voor aan alle koeien; Mieke, Alie, koe Truus en ga maar door, ze hadden allemaal een naam en kende ze allen. Vanaf dat moment was ik nooit meer bang voor koeien.
Ook gingen voor bij de boerderij altijd samen noten rapen. Bij de boerderij was bij de voordeur een grote notenboom.
José was altijd een lieverd!
Later toen ik vanuit de boerderij ging trouwen, was José mijn bruidsmeisje, ze was prachtig in het blauw, blauw stond haar zo mooi en droeg mijn mooie sluier heel zwierig, een prachtig bruidsmeisje. Daarna hadden we een groot trouwfeest op de boerderij.
Weer later kreeg ik kindjes, waar José en Anton altijd de tijd voor namen, ze bleven meestal altijd een nachtje bij ze slapen, helemaal als we er 3 weken waren in de vakanties. De oudste helemaal, die was weg van Anton en wilde altijd mee. José was ook altijd voor hen echt super lief.
Zo kan ik nog veel langer doorgaan, Hele verhalen!! Ontmoeting Anton José, trouwerij…
Helaas later minder contact, maar de liefde en het houden van was altijd daar!
José een mooie reis en veel liefde daar met Anton.
Eva, Kim en alle geliefden van José veel sterkte en kracht met dit verlies.
Veel liefs en dikke hug het “andere’ zusje Percia
Herinneringen aan Jose Sen, een afscheid. 29-06-2024
Lieve Eva en Kim, Ad en Ukmut, Corrie en Cees
Lieve neven en nichten
Alle vrienden en vriendinnen van Jose
Toen ik een maand of 3 geleden, het was 21 maart en net aan het begin van de Lente, te horen kreeg, dat Jose ernstig en fataal ziek was geworden, heb ik contact met haar gezocht via Whatsapp en hebben we samen een regelmatig en openhartig contact onderhouden.
Dit contact heeft onbedoeld voor mij persoonlijk heel veel betekenis gekregen en heeft vrijwel tot aan het moment dat Jose in en naar het Grote Licht vertrok, zo’n 3 maanden (Het was intussen al midzomernacht) geduurd.
Die periode is voor mijzelf een louterende reis geworden, een reis, die ik niet licht zal vergeten en waarin ik zelf ook geconfronteerd werd met de nodige vragen over leven en dood, afscheid nemen.
Omdat ik niet op tijd op deze dag en op dit tijdstip zelf aanwezig kan zijn, heb ik Jos, onze neef gevraagd om dit tijdens de afscheidsplechtigheid van Jose voor te lezen.
De jaren achter ons werden nog een paar maanden gaans.
Het was alweer een tijdje geleden, dat we elkaar weer eens zagen, vorig jaar op de begrafenis van Anton, soms op een feestje om onze ouderdom te vieren, thuis in Schalkwijk en op het feest van Ad in Buren.
Waar heb je het dan over: natuurlijk over de koetjes en kalfjes van het leven, wat doe jij nu, waar ben je de hele dag mee bezig?
Ik kan me nog herinneren, dat jij, Jose pas geboren was, het was in het voorjaar van 1955 en natuurlijk gingen mijn moeder en ik, met Til en Joke, zelf nog klein naar de OVERKANT, naar de boerderij, waaraan wij kinderen, neefjes en nichtjes mooie en dierbare herinneringen hadden.
Waar wij altijd met veel plezier kwamen, meestal op zondag, als de hele familie er ook was, konden spelen en ravotten naar hartenlust overal en rond de Notenboom, die daar trots op het erf stond, omringd door een hekwerk waar de melkbussen, de zeef en de teems stonden te drogen, niet ver van de waterpomp waar jouw vader Jose, onze ome Gerrit ze na het melken had schoongeborsteld.
Tante Cor, altijd druk, maar niet op jouw geboortedag natuurlijk, kookte er de soep, waar de Kip in ronddreef, die je vader had geslacht, de soep stond in het achterhuis op het grote granieten aanrecht, ook weer met een waterpomp en soms gadegeslagen door de nieuwsgierige blik van het paard, dat zo nu en dan mee mocht kijken.
Dat paard was de trots van je vader, ik zie nog steeds het beeld voor me van hem, een beetje schrijlings gezeten op de kar (natuurlijk hadden jullie ook een sjees) waarmee het hooi werd opgehaald of de koeken voor de koeien. Het gemak waarmee hij de leidsels, losjes vasthoudend met die grote handen van hem, zijn geliefde paard mende, is voor mij nu nog een onuitwisbaar beeld.
Je groeide op, je was een kind, dat best wel wist wat ze wilde, je moeder, tante Cor, had wel eens moeite met je. We raakten elkaar ook een beetje kwijt, wij verhuisden, maar soms, in de jaren zestig, zagen we elkaar weer op een feest op de boerderij.
Nog een paar maanden gaans
We gingen ieder een andere kant op, totdat het plotseling menens werd. Allereerst vorig jaar met het overlijden van jouw Anton. Dat hij zoveel voor je betekende, heb je me nog kunnen vertellen, begin april, toen we onze herinneringen aan het ophalen waren en ik voor het eerst te weten kwam, Hoe belangrijk Anton voor jou en in het leven van Eva en Kim is geweest. Dat je aan einde van jouw laatste wandeling naar het eeuwige licht uitkeek naar de ontmoeting met hem. Dat geloof heeft jou de kracht en moed gegeven om tot aan het definitieve afscheid d oor te kunnen gaan.
Zelf heb ik daar moed uitgeput en bewondering voor. Je hebt mij een lesje geleerd in nederigheid, geloof en doortastendheid. Pluk de dag, Carpe Diem dat kon je, je regelde alles, schreef zelf de adressen op de kaarten, je genoot met volle teugen van je kinderen en kleinkinderen, Lieve Jose, je geniet van het Carpe Diem gevoel, voor mij ben je Jose the Brave.
Het was me een grote eer om met je meegelopen te hebben in die paar maanden, die er nog waren. Het is jouw weg geweest naar jouw ontmoeting,
‘Kronkelt de weg niet tot die top?’
‘Jawel, tot waar hij gaat’
‘Hoelang nog duurt de reis bergop’?
‘Van ‘s morgens vroeg, tot ‘s avonds laat ‘
‘Zie ik nog reizigers op weg naar daar?’
‘Ja, zij die al eerder zijn gegaan’
‘Zie ik dan een poort en klop ik dan aan?’
‘Jij blijft er niet lang buiten staan’
‘En vind ik er dan troost, zo moe en door de reis geplaagd?’
‘Beloond wordt je, je werken worden opgesomd’
‘En is er een bed, waarin ik rusten mag?’
‘Jawel, een bed voor iedereen die komt’
Partir cést mourir un peu. Veel liefs op je tocht.
Daan
Lieve Jozé,
Vol ongeloof en verdriet vernam ik het bericht van jouw overlijden. Een mooi en prachtig mens is heengegaan. Ik leerde jou kennen toen ik 25 jaar oud was en werkte op de afdeling kaakchirurgie in de Kromhoutkazerne in Utrecht. Het was een dependance van het MHAM. Later werd het overgeplaatst naar het MHAM. Jij kwam daar werken als operatie assistente van dokter S.L. Jauw ( Sian) en ik werkte daar als medisch secretaresse. Je kon heel veel, Jozé want je werkte soms ook op de sterilisatie afdeling met Marianne. Je was altijd stralend en opgewekt en ook erg ijverig. We hebben samen veel meegemaakt. Ik ben nu 65 jaar . Je hebt mijn trouwen met Willem meegemaakt en ik stopte met werken toen onze dochter Georgette werd geboren. Het contact tussen ons bleef. Met kerst stuurden wij elkaar altijd een Kerstkaart. In jouw kaart zat altijd een brief met verhalen over je gezin. Je sprak altijd vol liefde over Anton, Kim, Eva en ook je kleinkinderen. Ik hield jou ook op de hoogte van mijn gezin. Deze correspondentie heeft lang stand gehouden. Lieve José, je zal ontzettend gemist worden. Ik wil je dochters en kleinkinderen ook condoleren met dit enorme verlies en heel veel sterkte toewensen.
Rust zacht, lieve José en veel dank voor je vriendschap door de jaren heen.
Veel liefs, Ellen
Lieve Joze,
ik ben ontzettend blij dat ik jou in mijn leven heb ontmoet. Wat een bijzondere vrouw ben jij geweest. Je was altijd belangstellend, lief, zorgzaam, mooi, eerlijk oprecht, en heel grappig. Je was gewoon een mensen mens. Ik hoop dat je nu bij Anton bent en je rust hebt gevonden. Ik wens je dochter en kleindochters en schoondochter en iedereen die je lief heeft heel veel sterkte met dit grote verlies van dit mooie mens. Heel veel liefs en ik hou van jou lieve Joze, Willeke van Arnhem ❤️💋🙏
Lieve Kim en Eva en familie,
gecondoleerd met het verlies van jullie allerliefste moeder Jozé! Wat een fijn en hartelijk mens was zij. Altijd een gezellig praatje als je haar tegenkwam en ongetwijfeld een heel lieve moeder en oma voor jullie en de kinderen. En jarenlang lid van en actief voor onze mooie tennisvereniging Set. Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. En mijn moeder zou zeggen: denk aan de fijne herinneringen.
Liefs,
Angeli van Buren, ook namens mijn moeder Jozien
Beste familie van Jozé,
Wat een verdriet, om in zo’n korte tijd jullie beide ouders te verliezen.
We hebben Jozé leren kennen als een hele lieve buurvrouw. Altijd geïnteresseerd en in voor een praatje. We zullen haar missen.
Wij wensen jullie heel veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Marcel en Monique Smit
Koningin Julianastraat 20a
Lieve Joze,
Wat ontzettend jammer dat ik je maar zo kort mocht meemaken. Nadat je voor het eerst bij mij op de yogamat stapte leerde ik je kennen als een prachtige, krachtige en hele lieve vrouw.
Jouw heengaan laat zonder twijfel een groot gat achter bij jouw familie en vrienden.
Ik wens alle dierbaren van Joze veel liefde en kracht en hoop dat mooie herinneringen de pijn een beetje verzachten.
Lieve allemaal,
Ik zat gisteravond nog laat in de tuin. Mijn vader stuurde mij het bericht uit het Groentje door. Wat een verdrietig bericht. Ik moest denken aan al die jaren dat wij als kleine meiden in de zomer tot laat in de tuinen van de Dovenetelhof speelde. We waren altijd welkom. Alles kon en mocht. Zelfs mee eten was geen probleem. Een keer zaten mijn broer en ik bij jullie aan tafel. En toen kregen wij een compliment van Jozé want we aten pattat met mes en vork. Ik koester warme herinneringen aan jullie moeder als mij oude buurvrouw. Heel veel sterkte de komende tijd.
Liefs jullie oude buurmeisje Lynda
Wij hebben heel warme herinneringen aan Joze en Anton, vooral aan de Kloostergaarde-periode. We wensen de familie heel veel sterkte bij dit grote verlies.
Ciel en Hans
Lieve Kim, Eva en kinderen,
Onze oprechte deelneming met het verlies van jullie moeder en oma.
Wij hebben haar leren kennen als een pittige maar ook een lieve,
zorgzame en gastvrije vrouw en zullen haar herinneren met een
glimlach en een warm hart.
Wensen jullie heel veel sterkte voor de moeilijke tijd die nog
komen gaat.
Jan en Nel van Doren
Lieve Kim en Eva, (en uiteraard Vivianne en jullie lieve kinderen)
Aan de ene kant weet je niet wat je nou moet zeggen en aan de andere kant valt er wel een boek over te schrijven. Wat een barre tocht hebben jullie achter de rug. Jullie waren nog aan het rouwen over het verlies van jullie vader. Toen kwam hier ook nog eerst zorgen over en voor jullie moeder bij om daarna ook nog te horen dat jullie haar zouden verliezen. Voor zover ik me er iets bij voor kan stellen, leef ik met jullie mee.
In de tijd dat het niet goed met jullie vader ging, heb ik veel contact gehad met jullie moeder. Ik had al snel veel bewondering voor haar. Om hoe ze Anton begeleidde, om hoe ze alles knap verwoordde als ze er over sprak. Maar bovenal: ze bleef ondanks alles kracht uitstralen en hield de moed er in. En ze durfde kwetsbaar te zijn over het verdriet dat het haar deed.
Ook toen ze wist dat ze niet lang meer had, maakte ze nog ruimte voor een fijn afscheidsgesprek. Ook toen deed het haar erg veel verdriet om jullie achter te moeten laten.
Dat jullie moeder niet alleen heel attent was, maar ook wat sadistische trekjes had, werd mij duidelijk toen ze tijdens een bezoek vertelde dat ze graag verjaardagskaartjes met muziekjes verstuurde voor kinderverjaardagen. Om de ouders wat te plagen. Ik had er ten tijde van deze bekentenis al meerdere in de kast liggen..
Heel veel sterkte voor nu en voor zolang als nodig, en vooral voor zaterdag, als jullie afscheid van jullie lieve, attente, krachtige en moedige moeder gaan nemen. Veel kracht gewenst bij het doorstaan van alle verdrietige momenten. Bij vele eerste keren zonder jullie papa en mama. En bij het troosten van jullie lieve kinderen. Ooit komt er dan hopelijk een kantelpunt waar de mooie herinneringen de overhand zullen krijgen. En als dat moment komt, als het überhaupt komt, dan hoor ik het graag, zodat ik weet wat mij nog te wachten staat..
Mark Huisman
Lieve Jozé
Wat een mooi en dapper mens was jij!
Altijd vriendelijk en belangstellend.
Ik heb mooie herinneringen aan jou.
We hebben gezellige (buurt) avondjes met elkaar meegemaakt en ook op de tennisbaan was het altijd gezellig als jij er was.
Wat waren jij en Anton trots op jullie meiden en kleinkinderen.
Veel te vroeg moesten zij afscheid nemen van jou en natuurlijk nog maar kort geleden van Anton.
Heel veel sterkte!
Liefs ❤️
Silvia van Ettekoven
Lieve Kim en Eva,
Wat ontzettend verdrietig dat jullie moeder overleden is. Zo kort na jullie vader.
Ik wens jullie veel sterkte in deze moeilijke periode. Koester de herinneringen. Joze was zo trots op jullie en haar kleindochters!
liefs, Ninke van Keulen
Beste Nabestaanden
Wat een triest bericht zo vlak na het overlijden van Anton Seń vader en grootvader . Gecondoleerd met dit verlies , en wij wensen jullie alle sterkte toe , om dit verlies te kunnen. dragen .
Wij hebben een zekere binding via onze kleindochter Florine en dat zij natuurlijk gerespecteerd,en wij zullen haar bij de verwerking zeker bijstaan .
Wij kijken terug op mooie en fijne momenten ,die we hebben mogen beleven tijdens het huwelijk met Eva en Bart . Daarna is natuurlijk een andere situatie en contact ontstaan . Maar ook tijdens de ziekte van José is er regelmatig contact geweest .
Wij wensen de familie alle sterkte toe ,om dit verlies te verwerken . Alle goeds verder voor de toekomst .
Liesbeth en Jan smit
In Memoriam Jozé
Het was november 2005 toen we door de draaideur van het Jeroen Bosch-ziekenhuis liepen. Bezoekuur was het niet. Met Jozé (en Anton) was het gemakkelijk contact maken dus was al snel duidelijk dat we voor een nieuwe heup kwamen en dus lotgenoten waren. Niet veel later lagen we gezamenlijk op een kamer, samen met Jan en Agnes. Het zou blijken een viertal te zijn dat zou doorgaan als “de heupenclub”. We hebben elkaar er doorheen gesleept. Dat schiep een band die is blijven voortbestaan, bevestigd door wederzijdse bezoeken. Voor Jozé was kenmerkend haar aanstekelijk enthousiasme, warmte en haar gulle lach. Samen hebben we ook veel lol gehad tot gierend toe. Kinderen en kleinkinderen hadden een hoge prioriteit. Van de kleinkinderen genoot ze met volle teugen en met toenemende intensiteit toen haar leven ten einde liep. Gemakkelijk was het allemaal niet. Met haar eigen lichamelijke ongemakken, het verlies van Anton niet lang na de verhuizing en vervolgens haar eigen snel afnemende gezondheid. Dat was allemaal niet de bedoeling geweest en het kwam te vroeg. We bezochten Jozé in het hospice. We waren zeer bedroefd haar zo aan te treffen wetende dat het naar het einde van haar leven zou leiden. Het viel ons zwaar afscheid te moeten nemen van ons “clublid” die een vriendin was geworden. Voor Jozé gold hetzelfde. Zolang wij zelf nog in leven zijn blijft zij ook in onze herinnering die begon bij de draaideur in een ziekenhuis. Dit is onze laatste afscheidsgroet Jozé. Het was een genoegen.
Lieve familie,
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Joze.
Denk aan haar en haar positieve vriendelijkheid en de lieve aandacht voor de mensen om haar heen.
Groeten Marion ( dochter van Riet Vernooij de Klerk)
Lieve dochters, schoondochter en kleindochters van Joze.
Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit grote verlies.
Joze sprak altijd vol trots over jullie.
Wat blijft zijn de herinneringen.
Dick en Tony Huisman.
Lieve Jozé,
Fijne herinneringen heb ik aan de momenten dat ik je, vaak samen met Anton, wandelend door het dorp tegenkwam. Even een praatje en dan weer flink doorstappen. In het bijzonder koester ik het moment dat we vorig jaar samen bij de dansshow van mama gingen kijken, ik heb het zo gezellig met je gehad! We gaan je missen!
Heel veel sterkte voor je lieve dochters, kleinkinderen, familie en vrienden!❤️
Liefs,
Mieke
Beste familie Sen-van Hazendonk,
Via Corry ben ik op de hoogte gehouden van deze laatste verdrietige periode voor jullie. Ik wil jullie graag heel veel sterkte wensen om dit intense verdriet een plekje te geven.
Tessa Fleskens
Lekdijk 14, Schalkwijk
Heel veel sterkte met het verlies van jullie moeder en oma.
Wij denken met veel plezier terug aan de buren avondjes in Schalkwijk.
Ook aan de leuke fietstocht naar Buren.
Lieve Joze
Het was toch nog schrikken toen weet appje kregen van jullie dat Joze overleden was .
Wat heb je gestreden nooit klagend , het was altijd weer fijn om bij je te zijn .
Lieve Joze we gaan je Heel erg missen Bedankt dat jullie onze buren waren en later vrienden .
Kim Eva Kleinkinderen en Familie Heel veel Sterkte de komende tijd met dit Gemis .
Liefs Nico en Riet
Lieve Jozé,
Ik had je nog wel 1000 tennisballen willen toespelen, en vele kaartjes willen schrijven, en bordjes eten voor je willen koken… want als iemand dat verdient ben jij het wel. Het mag niet zo zijn. Gelukkig heb ik wel heel veel dierbare herinneringen aan jou. Ik zal ze koesteren, want zo’n lieve, dappere zorgzame vrouw als jij bent zal ik nooit vergeten.
Heel veel kracht en sterkte voor jouw mooie kinderen en kleinkinderen. Ze hebben een (groot)moeder waar ze trots op kunnen zijn, voor altijd!
Lieve groeten van Marjolein
Lieve Joze, lieve Ram, lief tennismaatje, lieve zorgzame vriendin,
Wat gaan we (ik denk dat ik kan spreken namens het vrijdagochtend-clubje) je missen op de tennisbaan! De derde set was altijd de gezelligste met jouw koffie en koek! Wat heb ik van die koffiemomentjes genoten! En wat was je een dappere vrouw tijdens je ziekbed! Nog altijd bijzonder actief met tennis (Roland Garros volgen in bed en ons verslag doen) en even hartelijk en warm in het contact! Grapjes kon je toen ook nog maken, met een lach en een traan erbij! Lieve Joze, ik zal mijn herinneringen aan jou koesteren en ik ben er supertrots op dat ik op dezelfde dag als jij jarig ben! Onze verjaardag zal vanaf nu anders zijn! Ik wens Kim en Eva, partner(s) en de kleinkinderen alle sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies! Heel veel liefs, Anne
Lieve Joze
Wat was je een moedige vrouw tot het laatst aan toe.
Wat fijn dat we nog zolang mogelijk contact met elkaar hebben gehad.
Je was een lieve en gezellige collega toen we nog samen werkten in het Militair Hospitaal.
Mooi dat je nog met je gezin naar Euro Disney hebt kunnen gaan.
Blijvende herinnering voor je kinderen en kleinkinderen.
Ik wens Kim en Eva en kleinkinderen alle sterkte toe.
Liefs Gera
Lieve Joze
Wat een moedige vrouw was je .
We hebben gelukkig nog zo lang mogelijk contact met elkaar gehad.
En wat mooi dat je met je gezin nog naar Euro Disney bent geweest.
Je was voor mij een zeer lieve en gezellige collega toen we nog samen werkten in het Militair Hospitaal.
Gelukkig hebben we dat ook nog tegen elkaar kunnen zeggen.
Ik wens Eva en Kim en kleinkinderen alle sterkte toe.
Veel liefs Gera Daniels
Dit is schrikken. José is een oud collega van het militair hospitaal. We hadden ieder eind van het jaar een update hoe het met ons en onze familie ging.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Met lieve groet Jeannette Duikers
Lieve Eva en Kim en klein kinderen
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Wat hebben jullie toch een lieve knappe mama, gelukkig blijven herinneringen, maar veel te jong overleden.
Gecondoleerd, en Joze zal niet vergeten worden.
Liefs Samirah
Lieve Joze,
Wat zal je gemist worden door je lieve dochters en klein kinderen. Wat was je toch altijd een mooie verschijning in Muiden, prachtige knappe oma die altijd ondernemend was. Wat heb je gestreden, nu wel de rust gevonden en bij je lieve man. Je zal gemist worden. Lieve groetjes Samirah
Lieve Eva, Kim en familie,
Hierbij willen Jeroen en ik onze condoleances overbrengen naar jullie.
Zo snel na Anton is nu ook die lieve, altijd geïnteresseerde Jozé overleden. Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit zware verlies en hoop dat jullie met elkaar de kracht vinden om dit te dragen en de mooie herinneringen aan haar te koesteren.
Heel veel liefs Jeroen en Liesbeth
Lieve Eva, Kim en dierbaren van José, gecondoleerd met het verlies van José. Ik heb José leren kennen als een sterke en bijzondere vrouw en wens jullie alle kracht toe die jullie nodig hebben in deze moeilijke periode.
Margot Mulders
Lieve Jozé,
Wat een ontzettend verdrietig om te lezen dat je op 21 juni jl. bent overleden. We zagen elkaar niet heel vaak, maar als we elkaar tegen kwamen, was het altijd goed, en gezellig. Jij was altijd in voor een praatje, en we deelden een aantal onderwerpen, zoals onze ouder wordende gewrichten. Ook onze gesprekjes op de tennisbaan waren altijd fijn. Je had altijd wat te vertellen, je was een actief en vrolijk mens, en met jou kon je altijd lachen!
We zijn ongeveer even oud, en het is onvoorstelbaar dat je er niet meer bent. Net als Anton overigens, die ook nog maar kort geleden overleden is.
Jozé, je was een schat!
Ik wens jouw “meiden” en hun gezinnen heel veel sterkte met dit grote verlies van hun moeder, en nog maar kort geleden van hun vader. Ik hoop dat ze troost hebben aan alle mooie herinneringen aan jou en Anton.
Angenita Heusinkveld
Lieve Eva en Kim,
Toen ik eind 17 jaar was en naar naar Nederland kwam van Curacao, kreeg ik de familie Hazendonk als pleegouders, Ad, Corry en José waren hun kinderen en werden uiteindelijk mijn lieve familie. Dit was ongeveer in de jaren 1960. Ik werd volledig opgenomen in het gezin.
Het was gezellig, warm en José was de jongste, zei liet mij de hele boerderij zien, Op Curacao kende ik dit niet het boeren leven, ik was vooral bang voor koeien. José stelde mij voor aan alle koeien; Mieke, Alie, koe Truus en ga maar door, ze hadden allemaal een naam en kende ze allen. Vanaf dat moment was ik nooit meer bang voor koeien.
Ook gingen voor bij de boerderij altijd samen noten rapen. Bij de boerderij was bij de voordeur een grote notenboom.
José was altijd een lieverd!
Later toen ik vanuit de boerderij ging trouwen, was José mijn bruidsmeisje, ze was prachtig in het blauw, blauw stond haar zo mooi en droeg mijn mooie sluier heel zwierig, een prachtig bruidsmeisje. Daarna hadden we een groot trouwfeest op de boerderij.
Weer later kreeg ik kindjes, waar José en Anton altijd de tijd voor namen, ze bleven meestal altijd een nachtje bij ze slapen, helemaal als we er 3 weken waren in de vakanties. De oudste helemaal, die was weg van Anton en wilde altijd mee. José was ook altijd voor hen echt super lief.
Zo kan ik nog veel langer doorgaan, Hele verhalen!! Ontmoeting Anton José, trouwerij…
Helaas later minder contact, maar de liefde en het houden van was altijd daar!
José een mooie reis en veel liefde daar met Anton.
Eva, Kim en alle geliefden van José veel sterkte en kracht met dit verlies.
Veel liefs en dikke hug het “andere’ zusje Percia
Herinneringen aan Jose Sen, een afscheid. 29-06-2024
Lieve Eva en Kim, Ad en Ukmut, Corrie en Cees
Lieve neven en nichten
Alle vrienden en vriendinnen van Jose
Toen ik een maand of 3 geleden, het was 21 maart en net aan het begin van de Lente, te horen kreeg, dat Jose ernstig en fataal ziek was geworden, heb ik contact met haar gezocht via Whatsapp en hebben we samen een regelmatig en openhartig contact onderhouden.
Dit contact heeft onbedoeld voor mij persoonlijk heel veel betekenis gekregen en heeft vrijwel tot aan het moment dat Jose in en naar het Grote Licht vertrok, zo’n 3 maanden (Het was intussen al midzomernacht) geduurd.
Die periode is voor mijzelf een louterende reis geworden, een reis, die ik niet licht zal vergeten en waarin ik zelf ook geconfronteerd werd met de nodige vragen over leven en dood, afscheid nemen.
Omdat ik niet op tijd op deze dag en op dit tijdstip zelf aanwezig kan zijn, heb ik Jos, onze neef gevraagd om dit tijdens de afscheidsplechtigheid van Jose voor te lezen.
De jaren achter ons werden nog een paar maanden gaans.
Het was alweer een tijdje geleden, dat we elkaar weer eens zagen, vorig jaar op de begrafenis van Anton, soms op een feestje om onze ouderdom te vieren, thuis in Schalkwijk en op het feest van Ad in Buren.
Waar heb je het dan over: natuurlijk over de koetjes en kalfjes van het leven, wat doe jij nu, waar ben je de hele dag mee bezig?
Ik kan me nog herinneren, dat jij, Jose pas geboren was, het was in het voorjaar van 1955 en natuurlijk gingen mijn moeder en ik, met Til en Joke, zelf nog klein naar de OVERKANT, naar de boerderij, waaraan wij kinderen, neefjes en nichtjes mooie en dierbare herinneringen hadden.
Waar wij altijd met veel plezier kwamen, meestal op zondag, als de hele familie er ook was, konden spelen en ravotten naar hartenlust overal en rond de Notenboom, die daar trots op het erf stond, omringd door een hekwerk waar de melkbussen, de zeef en de teems stonden te drogen, niet ver van de waterpomp waar jouw vader Jose, onze ome Gerrit ze na het melken had schoongeborsteld.
Tante Cor, altijd druk, maar niet op jouw geboortedag natuurlijk, kookte er de soep, waar de Kip in ronddreef, die je vader had geslacht, de soep stond in het achterhuis op het grote granieten aanrecht, ook weer met een waterpomp en soms gadegeslagen door de nieuwsgierige blik van het paard, dat zo nu en dan mee mocht kijken.
Dat paard was de trots van je vader, ik zie nog steeds het beeld voor me van hem, een beetje schrijlings gezeten op de kar (natuurlijk hadden jullie ook een sjees) waarmee het hooi werd opgehaald of de koeken voor de koeien. Het gemak waarmee hij de leidsels, losjes vasthoudend met die grote handen van hem, zijn geliefde paard mende, is voor mij nu nog een onuitwisbaar beeld.
Je groeide op, je was een kind, dat best wel wist wat ze wilde, je moeder, tante Cor, had wel eens moeite met je. We raakten elkaar ook een beetje kwijt, wij verhuisden, maar soms, in de jaren zestig, zagen we elkaar weer op een feest op de boerderij.
Nog een paar maanden gaans
We gingen ieder een andere kant op, totdat het plotseling menens werd. Allereerst vorig jaar met het overlijden van jouw Anton. Dat hij zoveel voor je betekende, heb je me nog kunnen vertellen, begin april, toen we onze herinneringen aan het ophalen waren en ik voor het eerst te weten kwam, Hoe belangrijk Anton voor jou en in het leven van Eva en Kim is geweest. Dat je aan einde van jouw laatste wandeling naar het eeuwige licht uitkeek naar de ontmoeting met hem. Dat geloof heeft jou de kracht en moed gegeven om tot aan het definitieve afscheid d oor te kunnen gaan.
Zelf heb ik daar moed uitgeput en bewondering voor. Je hebt mij een lesje geleerd in nederigheid, geloof en doortastendheid. Pluk de dag, Carpe Diem dat kon je, je regelde alles, schreef zelf de adressen op de kaarten, je genoot met volle teugen van je kinderen en kleinkinderen, Lieve Jose, je geniet van het Carpe Diem gevoel, voor mij ben je Jose the Brave.
Het was me een grote eer om met je meegelopen te hebben in die paar maanden, die er nog waren. Het is jouw weg geweest naar jouw ontmoeting,
‘Kronkelt de weg niet tot die top?’
‘Jawel, tot waar hij gaat’
‘Hoelang nog duurt de reis bergop’?
‘Van ‘s morgens vroeg, tot ‘s avonds laat ‘
‘Zie ik nog reizigers op weg naar daar?’
‘Ja, zij die al eerder zijn gegaan’
‘Zie ik dan een poort en klop ik dan aan?’
‘Jij blijft er niet lang buiten staan’
‘En vind ik er dan troost, zo moe en door de reis geplaagd?’
‘Beloond wordt je, je werken worden opgesomd’
‘En is er een bed, waarin ik rusten mag?’
‘Jawel, een bed voor iedereen die komt’
Partir cést mourir un peu. Veel liefs op je tocht.
Daan
Lieve Jozé,
Vol ongeloof en verdriet vernam ik het bericht van jouw overlijden. Een mooi en prachtig mens is heengegaan. Ik leerde jou kennen toen ik 25 jaar oud was en werkte op de afdeling kaakchirurgie in de Kromhoutkazerne in Utrecht. Het was een dependance van het MHAM. Later werd het overgeplaatst naar het MHAM. Jij kwam daar werken als operatie assistente van dokter S.L. Jauw ( Sian) en ik werkte daar als medisch secretaresse. Je kon heel veel, Jozé want je werkte soms ook op de sterilisatie afdeling met Marianne. Je was altijd stralend en opgewekt en ook erg ijverig. We hebben samen veel meegemaakt. Ik ben nu 65 jaar . Je hebt mijn trouwen met Willem meegemaakt en ik stopte met werken toen onze dochter Georgette werd geboren. Het contact tussen ons bleef. Met kerst stuurden wij elkaar altijd een Kerstkaart. In jouw kaart zat altijd een brief met verhalen over je gezin. Je sprak altijd vol liefde over Anton, Kim, Eva en ook je kleinkinderen. Ik hield jou ook op de hoogte van mijn gezin. Deze correspondentie heeft lang stand gehouden. Lieve José, je zal ontzettend gemist worden. Ik wil je dochters en kleinkinderen ook condoleren met dit enorme verlies en heel veel sterkte toewensen.
Rust zacht, lieve José en veel dank voor je vriendschap door de jaren heen.
Veel liefs, Ellen
Lieve Joze,
ik ben ontzettend blij dat ik jou in mijn leven heb ontmoet. Wat een bijzondere vrouw ben jij geweest. Je was altijd belangstellend, lief, zorgzaam, mooi, eerlijk oprecht, en heel grappig. Je was gewoon een mensen mens. Ik hoop dat je nu bij Anton bent en je rust hebt gevonden. Ik wens je dochter en kleindochters en schoondochter en iedereen die je lief heeft heel veel sterkte met dit grote verlies van dit mooie mens. Heel veel liefs en ik hou van jou lieve Joze, Willeke van Arnhem ❤️💋🙏
Lieve Kim en Eva en familie,
gecondoleerd met het verlies van jullie allerliefste moeder Jozé! Wat een fijn en hartelijk mens was zij. Altijd een gezellig praatje als je haar tegenkwam en ongetwijfeld een heel lieve moeder en oma voor jullie en de kinderen. En jarenlang lid van en actief voor onze mooie tennisvereniging Set. Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. En mijn moeder zou zeggen: denk aan de fijne herinneringen.
Liefs,
Angeli van Buren, ook namens mijn moeder Jozien
Beste familie van Jozé,
Wat een verdriet, om in zo’n korte tijd jullie beide ouders te verliezen.
We hebben Jozé leren kennen als een hele lieve buurvrouw. Altijd geïnteresseerd en in voor een praatje. We zullen haar missen.
Wij wensen jullie heel veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.
Marcel en Monique Smit
Koningin Julianastraat 20a
Lieve Joze,
Wat ontzettend jammer dat ik je maar zo kort mocht meemaken. Nadat je voor het eerst bij mij op de yogamat stapte leerde ik je kennen als een prachtige, krachtige en hele lieve vrouw.
Jouw heengaan laat zonder twijfel een groot gat achter bij jouw familie en vrienden.
Ik wens alle dierbaren van Joze veel liefde en kracht en hoop dat mooie herinneringen de pijn een beetje verzachten.
Lieve allemaal,
Ik zat gisteravond nog laat in de tuin. Mijn vader stuurde mij het bericht uit het Groentje door. Wat een verdrietig bericht. Ik moest denken aan al die jaren dat wij als kleine meiden in de zomer tot laat in de tuinen van de Dovenetelhof speelde. We waren altijd welkom. Alles kon en mocht. Zelfs mee eten was geen probleem. Een keer zaten mijn broer en ik bij jullie aan tafel. En toen kregen wij een compliment van Jozé want we aten pattat met mes en vork. Ik koester warme herinneringen aan jullie moeder als mij oude buurvrouw. Heel veel sterkte de komende tijd.
Liefs jullie oude buurmeisje Lynda
Wij hebben heel warme herinneringen aan Joze en Anton, vooral aan de Kloostergaarde-periode. We wensen de familie heel veel sterkte bij dit grote verlies.
Ciel en Hans
Lieve Kim, Eva en kinderen,
Onze oprechte deelneming met het verlies van jullie moeder en oma.
Wij hebben haar leren kennen als een pittige maar ook een lieve,
zorgzame en gastvrije vrouw en zullen haar herinneren met een
glimlach en een warm hart.
Wensen jullie heel veel sterkte voor de moeilijke tijd die nog
komen gaat.
Jan en Nel van Doren
Lieve Kim en Eva, (en uiteraard Vivianne en jullie lieve kinderen)
Aan de ene kant weet je niet wat je nou moet zeggen en aan de andere kant valt er wel een boek over te schrijven. Wat een barre tocht hebben jullie achter de rug. Jullie waren nog aan het rouwen over het verlies van jullie vader. Toen kwam hier ook nog eerst zorgen over en voor jullie moeder bij om daarna ook nog te horen dat jullie haar zouden verliezen. Voor zover ik me er iets bij voor kan stellen, leef ik met jullie mee.
In de tijd dat het niet goed met jullie vader ging, heb ik veel contact gehad met jullie moeder. Ik had al snel veel bewondering voor haar. Om hoe ze Anton begeleidde, om hoe ze alles knap verwoordde als ze er over sprak. Maar bovenal: ze bleef ondanks alles kracht uitstralen en hield de moed er in. En ze durfde kwetsbaar te zijn over het verdriet dat het haar deed.
Ook toen ze wist dat ze niet lang meer had, maakte ze nog ruimte voor een fijn afscheidsgesprek. Ook toen deed het haar erg veel verdriet om jullie achter te moeten laten.
Dat jullie moeder niet alleen heel attent was, maar ook wat sadistische trekjes had, werd mij duidelijk toen ze tijdens een bezoek vertelde dat ze graag verjaardagskaartjes met muziekjes verstuurde voor kinderverjaardagen. Om de ouders wat te plagen. Ik had er ten tijde van deze bekentenis al meerdere in de kast liggen..
Heel veel sterkte voor nu en voor zolang als nodig, en vooral voor zaterdag, als jullie afscheid van jullie lieve, attente, krachtige en moedige moeder gaan nemen. Veel kracht gewenst bij het doorstaan van alle verdrietige momenten. Bij vele eerste keren zonder jullie papa en mama. En bij het troosten van jullie lieve kinderen. Ooit komt er dan hopelijk een kantelpunt waar de mooie herinneringen de overhand zullen krijgen. En als dat moment komt, als het überhaupt komt, dan hoor ik het graag, zodat ik weet wat mij nog te wachten staat..
Mark Huisman
Lieve Jozé
Wat een mooi en dapper mens was jij!
Altijd vriendelijk en belangstellend.
Ik heb mooie herinneringen aan jou.
We hebben gezellige (buurt) avondjes met elkaar meegemaakt en ook op de tennisbaan was het altijd gezellig als jij er was.
Wat waren jij en Anton trots op jullie meiden en kleinkinderen.
Veel te vroeg moesten zij afscheid nemen van jou en natuurlijk nog maar kort geleden van Anton.
Heel veel sterkte!
Liefs ❤️
Silvia van Ettekoven
Lieve Kim en Eva,
Wat ontzettend verdrietig dat jullie moeder overleden is. Zo kort na jullie vader.
Ik wens jullie veel sterkte in deze moeilijke periode. Koester de herinneringen. Joze was zo trots op jullie en haar kleindochters!
liefs, Ninke van Keulen
Beste Nabestaanden
Wat een triest bericht zo vlak na het overlijden van Anton Seń vader en grootvader . Gecondoleerd met dit verlies , en wij wensen jullie alle sterkte toe , om dit verlies te kunnen. dragen .
Wij hebben een zekere binding via onze kleindochter Florine en dat zij natuurlijk gerespecteerd,en wij zullen haar bij de verwerking zeker bijstaan .
Wij kijken terug op mooie en fijne momenten ,die we hebben mogen beleven tijdens het huwelijk met Eva en Bart . Daarna is natuurlijk een andere situatie en contact ontstaan . Maar ook tijdens de ziekte van José is er regelmatig contact geweest .
Wij wensen de familie alle sterkte toe ,om dit verlies te verwerken . Alle goeds verder voor de toekomst .
Liesbeth en Jan smit
In Memoriam Jozé
Het was november 2005 toen we door de draaideur van het Jeroen Bosch-ziekenhuis liepen. Bezoekuur was het niet. Met Jozé (en Anton) was het gemakkelijk contact maken dus was al snel duidelijk dat we voor een nieuwe heup kwamen en dus lotgenoten waren. Niet veel later lagen we gezamenlijk op een kamer, samen met Jan en Agnes. Het zou blijken een viertal te zijn dat zou doorgaan als “de heupenclub”. We hebben elkaar er doorheen gesleept. Dat schiep een band die is blijven voortbestaan, bevestigd door wederzijdse bezoeken. Voor Jozé was kenmerkend haar aanstekelijk enthousiasme, warmte en haar gulle lach. Samen hebben we ook veel lol gehad tot gierend toe. Kinderen en kleinkinderen hadden een hoge prioriteit. Van de kleinkinderen genoot ze met volle teugen en met toenemende intensiteit toen haar leven ten einde liep. Gemakkelijk was het allemaal niet. Met haar eigen lichamelijke ongemakken, het verlies van Anton niet lang na de verhuizing en vervolgens haar eigen snel afnemende gezondheid. Dat was allemaal niet de bedoeling geweest en het kwam te vroeg. We bezochten Jozé in het hospice. We waren zeer bedroefd haar zo aan te treffen wetende dat het naar het einde van haar leven zou leiden. Het viel ons zwaar afscheid te moeten nemen van ons “clublid” die een vriendin was geworden. Voor Jozé gold hetzelfde. Zolang wij zelf nog in leven zijn blijft zij ook in onze herinnering die begon bij de draaideur in een ziekenhuis. Dit is onze laatste afscheidsgroet Jozé. Het was een genoegen.
Lieve familie,
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van Joze.
Denk aan haar en haar positieve vriendelijkheid en de lieve aandacht voor de mensen om haar heen.
Groeten Marion ( dochter van Riet Vernooij de Klerk)
Lieve dochters, schoondochter en kleindochters van Joze.
Wij wensen jullie heel veel sterkte met dit grote verlies.
Joze sprak altijd vol trots over jullie.
Wat blijft zijn de herinneringen.
Dick en Tony Huisman.
Lieve Jozé,
Fijne herinneringen heb ik aan de momenten dat ik je, vaak samen met Anton, wandelend door het dorp tegenkwam. Even een praatje en dan weer flink doorstappen. In het bijzonder koester ik het moment dat we vorig jaar samen bij de dansshow van mama gingen kijken, ik heb het zo gezellig met je gehad! We gaan je missen!
Heel veel sterkte voor je lieve dochters, kleinkinderen, familie en vrienden!❤️
Liefs,
Mieke
Beste familie Sen-van Hazendonk,
Via Corry ben ik op de hoogte gehouden van deze laatste verdrietige periode voor jullie. Ik wil jullie graag heel veel sterkte wensen om dit intense verdriet een plekje te geven.
Tessa Fleskens
Lekdijk 14, Schalkwijk
Heel veel sterkte met het verlies van jullie moeder en oma.
Wij denken met veel plezier terug aan de buren avondjes in Schalkwijk.
Ook aan de leuke fietstocht naar Buren.
Lieve Joze
Het was toch nog schrikken toen weet appje kregen van jullie dat Joze overleden was .
Wat heb je gestreden nooit klagend , het was altijd weer fijn om bij je te zijn .
Lieve Joze we gaan je Heel erg missen Bedankt dat jullie onze buren waren en later vrienden .
Kim Eva Kleinkinderen en Familie Heel veel Sterkte de komende tijd met dit Gemis .
Liefs Nico en Riet
Lieve Jozé,
Ik had je nog wel 1000 tennisballen willen toespelen, en vele kaartjes willen schrijven, en bordjes eten voor je willen koken… want als iemand dat verdient ben jij het wel. Het mag niet zo zijn. Gelukkig heb ik wel heel veel dierbare herinneringen aan jou. Ik zal ze koesteren, want zo’n lieve, dappere zorgzame vrouw als jij bent zal ik nooit vergeten.
Heel veel kracht en sterkte voor jouw mooie kinderen en kleinkinderen. Ze hebben een (groot)moeder waar ze trots op kunnen zijn, voor altijd!
Lieve groeten van Marjolein
Lieve Joze, lieve Ram, lief tennismaatje, lieve zorgzame vriendin,
Wat gaan we (ik denk dat ik kan spreken namens het vrijdagochtend-clubje) je missen op de tennisbaan! De derde set was altijd de gezelligste met jouw koffie en koek! Wat heb ik van die koffiemomentjes genoten! En wat was je een dappere vrouw tijdens je ziekbed! Nog altijd bijzonder actief met tennis (Roland Garros volgen in bed en ons verslag doen) en even hartelijk en warm in het contact! Grapjes kon je toen ook nog maken, met een lach en een traan erbij! Lieve Joze, ik zal mijn herinneringen aan jou koesteren en ik ben er supertrots op dat ik op dezelfde dag als jij jarig ben! Onze verjaardag zal vanaf nu anders zijn! Ik wens Kim en Eva, partner(s) en de kleinkinderen alle sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies! Heel veel liefs, Anne
Lieve Joze
Wat was je een moedige vrouw tot het laatst aan toe.
Wat fijn dat we nog zolang mogelijk contact met elkaar hebben gehad.
Je was een lieve en gezellige collega toen we nog samen werkten in het Militair Hospitaal.
Mooi dat je nog met je gezin naar Euro Disney hebt kunnen gaan.
Blijvende herinnering voor je kinderen en kleinkinderen.
Ik wens Kim en Eva en kleinkinderen alle sterkte toe.
Liefs Gera
Lieve Joze
Wat een moedige vrouw was je .
We hebben gelukkig nog zo lang mogelijk contact met elkaar gehad.
En wat mooi dat je met je gezin nog naar Euro Disney bent geweest.
Je was voor mij een zeer lieve en gezellige collega toen we nog samen werkten in het Militair Hospitaal.
Gelukkig hebben we dat ook nog tegen elkaar kunnen zeggen.
Ik wens Eva en Kim en kleinkinderen alle sterkte toe.
Veel liefs Gera Daniels
Dit is schrikken. José is een oud collega van het militair hospitaal. We hadden ieder eind van het jaar een update hoe het met ons en onze familie ging.
Ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Met lieve groet Jeannette Duikers
Lieve Eva en Kim en klein kinderen
Heel veel sterkte met dit grote verlies.
Wat hebben jullie toch een lieve knappe mama, gelukkig blijven herinneringen, maar veel te jong overleden.
Gecondoleerd, en Joze zal niet vergeten worden.
Liefs Samirah
Lieve Joze,
Wat zal je gemist worden door je lieve dochters en klein kinderen. Wat was je toch altijd een mooie verschijning in Muiden, prachtige knappe oma die altijd ondernemend was. Wat heb je gestreden, nu wel de rust gevonden en bij je lieve man. Je zal gemist worden. Lieve groetjes Samirah